Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie". Instytucja Zarządzająca PROW 2014-2020 - Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Funkcjonowanie LGD współfinansowane jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania 19 Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER, poddziałania 19.4 „Wsparcie na rzecz kosztów bieżących i aktywizacji” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Pałac w Posadowie.
Tą jedną z najoryginalniejszych siedzib wielkopolskich zbudował dla Władysława Łąckiego w latach 1869-1870 Stanisław Hebanowski, zapewne według projektów przywiezionych przez Łąckiego z Francji. Herby, Łąckiego Korzbok (trzy karpie) i Drogosław (strzała) jego żony Antoniny ze Skórzewskich, umieszczone są w elewacji frontowej pałacu.
Pałac Duszniki
Kościół w Pniewach
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Rondo.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Nowy Tomyśl. Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa
W przeszłości obecne tereny Nowego Tomyśla pokrywały duże obszary, a na terenach tych można odnaleźć ślady wczesnego osadnictwa pochodzące sprzed 11 tysięcy lat. Potwierdzeniem tego są zachowane ślady, a wśród nich groby skrzynkowe z okolic Wytomyśla. Na dobre teren ten zagospodarowany został dopiero w XVIII wieku, dzięki osadnictwu olęderskiemu. Na terenach tych osiedlali się głównie Niemcy przybywający z Brandenburgii, Śląska i Pomorza, ale także Polacy.
Lwówek. Zegar.
W średniowieczu miasto nosiło nazwę Lwów, zaś od połowy XVI w. przyjęła się powszechnie nazwa Lwówek. Herbem gminy jest złoty gryf w pozycji stojącej. Cała postać umieszczona jest na błękitnej tarczy. Lwówek należy do grupy najstarszych miast w Wielkopolsce. Jego historia sięga XI w. Prawa miejskie uzyskał w 1414 r.
Pniewy. Jezioro.
Po raz pierwszy Pniewy zostały wymienione z nazwy w 1256 roku, mimo iż początki tej osady sięgają XII wieku. Lokalizacja przy ważnym szlaku handlowym prowadzonym z Poznania do Frankfurtu nad Odrą miała istotne znaczenie gospodarcze w X-XIV w. Miasto w przeważającym stopniu zamieszkiwali Polacy, dopiero w XVII i XVIII wieku zaczęła tu osiedlać się ludność żydowska oraz w znikomym stopniu osadnicy niemieccy.
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Wspaniałe lasy na grzyby!
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Nowy Tomyśl. Chata olęderska w Sękowie
W przeszłości obecne tereny Nowego Tomyśla pokrywały duże obszary, a na terenach tych można odnaleźć ślady wczesnego osadnictwa pochodzące sprzed 11 tysięcy lat. Potwierdzeniem tego są zachowane ślady, a wśród nich groby skrzynkowe z okolic Wytomyśla. Na dobre teren ten zagospodarowany został dopiero w XVIII wieku, dzięki osadnictwu olęderskiemu. Na terenach tych osiedlali się głównie Niemcy przybywający z Brandenburgii, Śląska i Pomorza, ale także Polacy.
Opalenica. Urząd Miejski.
Opalenica położona jest w odległości 37 kilometrów od Poznania (N 52°19' E 16°24' Okrąg: N 52°18'33" E 16°24'20"). Administracyjnie należy do powiatu nowotomyskiego. Gmina Opalenica sąsiaduje z następującymi gminami: Nowy Tomyśl, Kuślin (powiat nowotomyski), Duszniki (powiat szamotulski), Buk (powiat poznański), Granowo i Grodzisk Wlkp. (powiat grodziski).
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Rodzinny relaks na rowerze.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Miedzichowo. Klaudia Fertig. Jak piękny jest las.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Lwówek. Kościół Brody.
W średniowieczu miasto nosiło nazwę Lwów, zaś od połowy XVI w. przyjęła się powszechnie nazwa Lwówek. Herbem gminy jest złoty gryf w pozycji stojącej. Cała postać umieszczona jest na błękitnej tarczy. Lwówek należy do grupy najstarszych miast w Wielkopolsce. Jego historia sięga XI w. Prawa miejskie uzyskał w 1414 r.
Pniewy. Kościół Św. Wawrzyńca w Pniewach
Po raz pierwszy Pniewy zostały wymienione z nazwy w 1256 roku, mimo iż początki tej osady sięgają XII wieku. Lokalizacja przy ważnym szlaku handlowym prowadzonym z Poznania do Frankfurtu nad Odrą miała istotne znaczenie gospodarcze w X-XIV w. Miasto w przeważającym stopniu zamieszkiwali Polacy, dopiero w XVII i XVIII wieku zaczęła tu osiedlać się ludność żydowska oraz w znikomym stopniu osadnicy niemieccy.
Do prawidlowego działania quizu może być potrzebny Flash Player.
Odwiedziło nas 6283239 osób.
dodano: 2011-11-04 11:10
Jedna ze starszych wsi polskich. Pojawia się jako DAKOWY MOKRE już w 1401 roku. Po licznych zmianach dotyczących pisowni jej dzisiejsza nazwa ukształtowała się w 1921 roku.
Pierwsze wzmianki o wiosce Dakowo pochodzą z 1399 roku i dotyczą sporu o tutejszy młyn. Do XVII wieku miejscowość należała do rodu Opalińskich, w drugiej połowie XVIII stulecia stała się własnością Raczyńskich, później w 1873 roku trafiła w ręce rodu Potockich. Ostatnimi właścicielami Daków Mokrych była rodzina Mielżyńskich. Od 1932 roku do wybuchu II wojny światowej właścicielką posiadłości była Aniela z Mielżyńskich. Po zakończeniu wojny park i dwór przeszedł we władanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Obecnie stanowi własność prywatną.
W Dakowach znajduje się zespół pałacowo-dworski wybudowany około 1880 roku. Teren wokół pałacu jest pozostałością po istniejącym tutaj parku krajobrazowym (pow. 3,05 ha), z zachowanymi resztkami alei grabowej. W latach 1912 - 1913 rozbudowany o piętrowe skrzydła. Po obu stronach pałacu znajdują się kolumnowe ganki: od północy półkolisty, od południa kwadratowy.
Po północnej stronie pałacu znajdują się zabudowania folwarku (kuźnia, stajnia i dwie obory).
Kościół parafialny w Dakowych Mokrych wybudował w roku 1401 Tycz Bar ówczesny właściciel Opalenicy. Kościół został wybudowany z drewna i istniał w takiej formie do przełomu XVI i XVII wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i wybudowano kościół murowany. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Budynek kościoła, jaki przetrwał do dzisiejszego dnia, to projekt neoromański autorstwa Heliodora Matejki. Budowla powstała na miejscu poprzedniego rozebranego kościoła w latach 1901 - 1904. Okolice Daków to miejsce wielu archeologicznych znalezisk, tu znaleziono pozostałości z epoki neolitu, kultury pucharów lejkowatych, fragmenty naczyń i narzędzi glinianych. W odległości około 1 km na północ od wsi znajdują się pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. Należał do tzw. kompleksu poznańskiego - pasu grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty.
Tereny szkoły podstawowej w Dakowach.
Boisko sportowe.