Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie". Instytucja Zarządzająca PROW 2014-2020 - Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Funkcjonowanie LGD współfinansowane jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania 19 Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER, poddziałania 19.4 „Wsparcie na rzecz kosztów bieżących i aktywizacji” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Pałac w Posadowie.
Tą jedną z najoryginalniejszych siedzib wielkopolskich zbudował dla Władysława Łąckiego w latach 1869-1870 Stanisław Hebanowski, zapewne według projektów przywiezionych przez Łąckiego z Francji. Herby, Łąckiego Korzbok (trzy karpie) i Drogosław (strzała) jego żony Antoniny ze Skórzewskich, umieszczone są w elewacji frontowej pałacu.
Pałac Duszniki
Kościół w Pniewach
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Rondo.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Nowy Tomyśl. Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa
W przeszłości obecne tereny Nowego Tomyśla pokrywały duże obszary, a na terenach tych można odnaleźć ślady wczesnego osadnictwa pochodzące sprzed 11 tysięcy lat. Potwierdzeniem tego są zachowane ślady, a wśród nich groby skrzynkowe z okolic Wytomyśla. Na dobre teren ten zagospodarowany został dopiero w XVIII wieku, dzięki osadnictwu olęderskiemu. Na terenach tych osiedlali się głównie Niemcy przybywający z Brandenburgii, Śląska i Pomorza, ale także Polacy.
Lwówek. Zegar.
W średniowieczu miasto nosiło nazwę Lwów, zaś od połowy XVI w. przyjęła się powszechnie nazwa Lwówek. Herbem gminy jest złoty gryf w pozycji stojącej. Cała postać umieszczona jest na błękitnej tarczy. Lwówek należy do grupy najstarszych miast w Wielkopolsce. Jego historia sięga XI w. Prawa miejskie uzyskał w 1414 r.
Pniewy. Jezioro.
Po raz pierwszy Pniewy zostały wymienione z nazwy w 1256 roku, mimo iż początki tej osady sięgają XII wieku. Lokalizacja przy ważnym szlaku handlowym prowadzonym z Poznania do Frankfurtu nad Odrą miała istotne znaczenie gospodarcze w X-XIV w. Miasto w przeważającym stopniu zamieszkiwali Polacy, dopiero w XVII i XVIII wieku zaczęła tu osiedlać się ludność żydowska oraz w znikomym stopniu osadnicy niemieccy.
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Wspaniałe lasy na grzyby!
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Nowy Tomyśl. Chata olęderska w Sękowie
W przeszłości obecne tereny Nowego Tomyśla pokrywały duże obszary, a na terenach tych można odnaleźć ślady wczesnego osadnictwa pochodzące sprzed 11 tysięcy lat. Potwierdzeniem tego są zachowane ślady, a wśród nich groby skrzynkowe z okolic Wytomyśla. Na dobre teren ten zagospodarowany został dopiero w XVIII wieku, dzięki osadnictwu olęderskiemu. Na terenach tych osiedlali się głównie Niemcy przybywający z Brandenburgii, Śląska i Pomorza, ale także Polacy.
Opalenica. Urząd Miejski.
Opalenica położona jest w odległości 37 kilometrów od Poznania (N 52°19' E 16°24' Okrąg: N 52°18'33" E 16°24'20"). Administracyjnie należy do powiatu nowotomyskiego. Gmina Opalenica sąsiaduje z następującymi gminami: Nowy Tomyśl, Kuślin (powiat nowotomyski), Duszniki (powiat szamotulski), Buk (powiat poznański), Granowo i Grodzisk Wlkp. (powiat grodziski).
Kuślin. Gmina z lotu ptaka
Pierwsze wzmianki o poszczególnych miejscowościach wchodzących w skład gminy Kuślin pochodzą z początku XV wieku. W trakcie budowy autostrady A-2 odkryto tutaj liczne ślady kultury łużyckiej. W latach 1886-1995 przez teren gminy przebiegała trasa kolejki wąskotorowej relacji Opalenica - Trzcianka – Lwówek oraz jej rozgałęzienia do Dusznik i Nowego Tomyśla.
Miedzichowo. Rodzinny relaks na rowerze.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Miedzichowo. Klaudia Fertig. Jak piękny jest las.
Gmina Miedzichowo dysponuje licznymi walorami, które kwalifikują ją do terenów doskonale nadających się dla celów turystyczno-rekreacyjnych. Bez wątpienia jest to region, który w pełni zasługuje na miano Krainy Jezior i Lasów. Historia gminy Miedzichowo ściśle wiąże się z dużymi obszarami leśnymi, dominującymi w regionie. Przez lata powstawały tu liczne wsie olenderskie.
Lwówek. Kościół Brody.
W średniowieczu miasto nosiło nazwę Lwów, zaś od połowy XVI w. przyjęła się powszechnie nazwa Lwówek. Herbem gminy jest złoty gryf w pozycji stojącej. Cała postać umieszczona jest na błękitnej tarczy. Lwówek należy do grupy najstarszych miast w Wielkopolsce. Jego historia sięga XI w. Prawa miejskie uzyskał w 1414 r.
Pniewy. Kościół Św. Wawrzyńca w Pniewach
Po raz pierwszy Pniewy zostały wymienione z nazwy w 1256 roku, mimo iż początki tej osady sięgają XII wieku. Lokalizacja przy ważnym szlaku handlowym prowadzonym z Poznania do Frankfurtu nad Odrą miała istotne znaczenie gospodarcze w X-XIV w. Miasto w przeważającym stopniu zamieszkiwali Polacy, dopiero w XVII i XVIII wieku zaczęła tu osiedlać się ludność żydowska oraz w znikomym stopniu osadnicy niemieccy.
Do prawidlowego działania quizu może być potrzebny Flash Player.
Odwiedziło nas 6285281 osób.
dodano: 2011-11-04 11:10
Pierwsze wzmianki o WANSSOWIE pochodzą z 1403 roku. Po licznych zmianach ostateczna nazwa ukształtowała się w 1841 roku.
O dawnej przeszłości wsi świadczy przebadana tu wielokulturowa osada przedhistoryczna, istniejąca od okresu neolitu. W XIV w. Wąsowo należało do klasztoru benedyktynów w Lubiniu, ale przed 1408 r. przeszło w ręce prywatne - początkowo Porajów, potem Niegolewskich, Rogowskich i Zakrzewskich. W 1776 r. wieś kupił Kazimierz Raczyński, ale wkrótce odstąpił ją Sylwestrowi Sczanieckiemu z Brodów, który w latach ok. 1780 - 86 wzniósł tu swą główną siedzibę. Niedługo jednak zmarł, a do rozkwitu tutejszy majątek doprowadziła jego żona Anastazja ze Skórzewskich (1750 - 1835). Po niej gospodarował tu Konstanty Sczaniecki, który utracił wieś wskutek przymusowej licytacji. Od 1868 roku jej właścicielem był Richard von Hardt, bankier i przemysłowiec z Berlina, który posiadał również Chraplewo i Głuponie. W latach 1941 - 42 znajdował się tu hitlerowski obóz pracy dla Żydów, którzy na płn. od wsi przygotowywali budowę autostrady. W 1944 r. do tutejszego majątku władze niemieckie przewiozły część zbiorów poznańskiego Muzeum Miejskiego, aby je uchronić przed bombardowaniami.
W Wąsowie znajduje się tu rozległe założenie pałacowo - parkowe. Piętrowy pałac, zbudowany dla Sczanieckich po 1781 r., reprezentuje formy przejściowe od baroku do klasycyzmu. Ma plan prostokąta z 3 płytkimi ryzalitami, kryty jest dachem czterospadowym. Kartusz na fasadzie zawiera herby: Osoria Sczanieckich i Ogończyk Skórzewskich. Gazon przed budowlą jest pozostałością dawnego paradnego dziedzińca.
Obok stoi klasycystyczna kaplica Wniebowstąpienia Pańskiego, zbudowana ok. 1790 - 1800 r. z fundacji Anastazji Sczanieckiej. Ma formę wzorowanej na Panteonie rotundy, krytej półkolistą kopułą z latarnią. Neorenesansowe wyposażenie wnętrza pochodzi z poł. XIX w. Pierwotnie była to kaplica dworska. Od 1945 r. jest kaplicą publiczną, przy której w 1992 r. utworzono parafię. Obok kaplicy rośnie pomnikowy cis.
Nieco dalej w latach 1870 - 72 Hardtowie postawili okazały zamek neogotycki , który po rozbudowaniu ok. 1900 r. jest wielką pseudoobronną budowlą z 8 - boczną wysoką wieżą, wzniesioną z cegieł klinkierowych z użyciem piaskowcowych ozdób na elewacjach. Wewnątrz zachowały się stylowe dekoracje, m.in. neorenesansowe boazerie. Wokół rozciąga się park krajobrazowy (50,13 ha), jeden z największych w Wielkopolsce, rozplanowany na terenie o urozmaiconej konfiguracji, położonym po obu stronach wydłużonej doliny. Rosną w nim liczne pomnikowe drzewa, w tym dęby o obw. do 590 cm, buki do 580 cm, lipy do 490 cm, kasztanowce do 360 cm, buk odmiany purpurowej o obw. 480 cm. W części płn., mającej charakter zbliżony do leśnego, znajduje się założony w końcu XIX w. cmentarz rodziny Hardtów. Przy bramach wjazdowych zachowały się eklektyczne domki z ok. 1900 r.: stróża od zachodu i ogrodnika od wschodu. Opodal wsch. wjazdu zwraca uwagę budynek piekarni z końca XIX w.
Równocześnie z budową zamku powstał (również w 2 fazach) wielki zespół obiektów folwarcznych, wzniesionych z kamieni i cegieł.
Opodal folwarku znajdowała się dawniej stacja kolei wąskotorowej, po której zachował się budynek wzniesiony przed 1900 r. Dalej wzdłuż ul. Lipowej, (która pokryta jest starym brukiem) położone jest ciekawe osiedle domów dla służby pałacowej i robotników rolnych, powstałe w stylowo podobnych formach w latach 1898 - 1910; wśród nich są budynek dawnego domu starców oraz sala taneczna. W pobliżu zbiegu ulic Grodziskiej i Lipowej leży głaz narzutowy o obw. 470 cm. Jeszcze dalej na płd. zach., przy ul. Polnej, znajduje się prywatny skansen pszczelarsko - rolniczy, udostępniony do zwiedzania od 1998 r., z eksponatami zbieranymi przez ponad 50 lat. Przy drodze wylotowej do Dąbrowy w roku 1996 wybudowany został nowy kościół parafialny.
Po wsch. stronie wsi, przy drogach wylotowych w kierunku Chraplewa i Dusznik, rosną stare aleje lipowe. W odl. 1 km na wschód, w lesie obok mostku na niewielkim strumieniu, rośnie dąb z kapliczką, po którym pnie się okazały bluszcz. W takiej formie uczczono pamięć 13 - letniego Jana Bergera, zastrzelonego tu przez hitlerowców w styczniu 1945 r. Jeszcze dalej, w rozwidleniu dróg do Dusznik i Kuślina, znajdują się zabudowania leśniczówki z końca XIX w. W odl. 700 m na płn. zach. od tego miejsca leży wśród lasu trudny do odnalezienia pomnikowy głaz narzutowy o obw. 8 m.